در آیه شریفه در سوره هود وارد است: «فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ»؛ (هود، 112) یعنى استقامت کن و بر جاى ایست آن طور که مأمورى، با کسى که توبه کرد با تو.
و در حدیث وارد است که جناب رسول اللّه، صلّى اللّه علیه و آله، فرمود: «شیّبتنی سورة هود لمکان هذه الآیة» یعنى پیر کرد مرا سوره هود، براى خاطر این آیه.
شیخ عارف کامل شاه آبادى روحى فداه، فرمودند با اینکه این آیه شریفه در سوره «شورى» نیز وارد است، ولى بدون «و من تاب معک» جهت اینکه حضرت سوره هود را اختصاص به این ذکر دادند براى آن است که خداى تعالى استقامت امت را نیز از آن بزرگوار خواسته است و حضرت بیم آن داشت که مأموریت انجام نگیرد، و الا خود آن بزرگوار استقامت داشت.
چهل حدیث، امام خمینی قدس سره، ص 170.
درباره این سایت